موزههای وابسته به آستان قدس شامل موزه ملی ملک در تهران، موزه وزیری در یزد، موزه آیتالله مدرس در کاشمر و موزه رفسنجان میباشد. در ضمن ایجاد بخشهای کارشناسی و پژوهشی چون کاغذ، تزئینات وابسته به معماری، تمبر و اسناد مالی، منسوجات، سکه و هنرهای تجسمی همراه با کتابخانهای تخصصی منجر به تهیه پروندههای علمی برای آثار، تهیه اطلاعات فنی، معرفی آثار، پشتیبانی برای توسعه گنجینههای تخصصی، پژوهشهای بنیادی و کاربردی و انتشار کتابهای علمی و تخصصی شدهاست. در کتاب تلخیص الآثار آمدهاست که چون منطقه سناباد شیعه نشین بود و هارون در آنجا دفن شده بود، مأمون علی بن موسی الرضا را در آنجا دفن کرد تا در طی فعالیتهای عمرانی شیعیان بر روی مقبره امامشان، بارگاه هارون نیز توسعه و احیاء گردد. همچنین از آنجا که ایران تصمیم گرفته بود تا موزه و کتابخانه ملی تأسیس نماید، لذا امتیاز طراحی و اجرای آن به فرانسویان داده شد. نویسندگان اسلامی مانند ابوالعباس مبرد، یعقوبی و شیخ کلینی از قرن نهم به بعد به شهربانو و پیشینه ایرانی شاهنشاهی اش اشاره کردند. ساخت موزهٔ دوران اسلامی با انگیزهٔ انجام فعالیتهای گوناگون فرهنگی در سال ۱۳۲۳ در محوطه موزه ملی ایران آغاز شد و با وقفههای متعدد سرانجام در سال ۱۳۲۹ معماری آن پایان یافت و لیکن انجام مراحل تکمیلی آن به سالهای بعد موکول شد.

آثار به نمایش درآمده در این موزه شامل: پوشاک سنتی اقوام مختلف، منسوجات حمام، لوازم آرایش، لوازم حمام، وسایل مورد استفاده در گرمخانه، لوازم روشنایی، ظروف فلزی و تصاویری از مشاغل سنتی و نقاشیهای رنگ روغن به سبک قهوهخانهای میباشد. از زمانی که پادشاه مقدونی آمونتاس یکم مقدونی کشورش را در حدود ۵۱۲-۵۱۱ قبل از میلاد به ایرانیان تسلیم کرد، مقدونیها و ایرانیها دیگر غریبه نبودند. پادشاه فراتر از قانون نبود بلکه بخشی جداییپذیر از آن محسوب میشد. از تمبر یادبود محمود دولتآبادی همزمان با هفتاد و چهارمین سالگرد تولدش با عنوان (آقای رمان ایران) در زادگاهش سبزوار، رونمایی شد. موزه ملی ایران با قدمتی حدود هشتاد سال، نه تنها بزرگترین موزهٔ باستانشناسی و تاریخ ایران است، بلکه در فرهنگ موزهداری ایران به عنوان موزهٔ مادر محسوب میشود. در طی حدود هشتاد سال گذشته تاکنون مجموعههای بسیار ارزشمندی از نسخ خطی و چاپی و اشیای موزهای به آستان قدس رضوی وقف و اهدا شدهاست که موجب تأسیس موزهها و کتابخانههایی در سایر شهرهای ایران شدهاست. پانزده تابلو از آثار خود را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کردهاست. تابلو مینیاتور خمسه آل طیبه را که مربوط به اجدادشان بوده به این موزه اهدا نمودند. گمان میرود که این مقاله ناقض حق تکثیر باشد، اما بدون داشتن منبع امکان تشخیص قطعی این موضوع وجود ندارد.

به بعد به تدریج متروکه گردید، اما با توجه به اهمیت تاریخی و فرهنگی آن در تاریخ ۵/۲/ ۱۳۷۶ ش. سلطان محمد بعد از آنکه حدود ممالک خود را از طرف شمال شرقی و مشرق به کاشغر و لب سند رسانید، به سمت مغرب یعنی عراق توجه کرد. در مجموع ۹۷۰۴ ورزشکار از ۴۵ کمیته ملی المپیک (NOC) در ۴۷۶ رویداد از ۴۲ رشتهٔ ورزشی (۲۸ ورزش المپیکی و ۱۴ ورزش غیر المپیکی) با هم به رقابت پرداختند و آن را تبدیل به بزرگترین دورهٔ برگزار شده در تاریخ بازیها تا آن زمان کردند. منابع طغرل را به زیرکی و کاردانی ستودهاند اما اگر هم این سلطان زیرک و لایق در تلاش برای نجات حکومت بود، حمله علاءالدین تکش خوارزمشاه به او به درخواست همزمان قتلغ اینانج و خلیفه عباسی، کار را بیش از پیش بر او سخت کرد. هیاطله هم که شاهد نزدیک شدن دو رقیب نیرومند خویش بودند و مدل های چینی زرین خود را در میان دو آسیاسنگ تحت فشار میدیدند، برای جلب حمایت دولت چین به خاقان آن کشور روی آوردند؛ اما اقدام سریع ترکها و ایرانیها، امپراتوری چین را در مقابل عمل انجام یافته قرار داد. یادآوری میشود فرشهای این مجموعه در موزه فرش آستان قدس و سکههای آن در بخش سکه در معرض نمایش قرار دارند. This details has be᠎en generat᠎ed wi th GSA C ontent Gener᠎ator  Demov᠎ersion᠎!

موزه مردمشناسی آستان قدس رضوی در سال ۱۳۸۵ ش. از آنجا که توسعه موزههای آستان قدس پس از انقلاب اسلامی مبتنی بر تفکری علمی و فرهنگی و با هدف تکریم و ترویج سنت حسنه وقف بودهاست، بخشهای فنی و تخصصی در این حوزه ایجاد یا توسعه یافتهاست. استاد محمود فرشچیان از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۹۳ش. توسط «مهدی قلی بیک جانی قربان میر آخور شاه عباس صفوی» وقف آستان قدس شده و از دوره صفویه تا سال ۱۳۶۸ ش. با وجود این آزارها تنها تعداد کمی از مسیحیان در پاسخ به این اقدامات به اسلام گرویدند. به آنها اجازه داده شد تنها در شوش به حفاری بپردازند. از سوی دیگر، با آغاز حفاری باستان شناسان اروپایی به ویژه هیئت باستانشناسی فرانسه به ریاست ژاک دومرگان (Jacques de Morgan) از سال ۱۲۷۶ خورشیدی (۱۸۹۷ میلادی) در شوش توجه مردم ایران به اهمیت مواریث فرهنگی جلب شد. توجه او به مردم بیش از توجهش به عوارض طبیعی و جغرافیایی بود و همین نکته، موجب اهمیت سفرنامهٔ او در وصف فرهنگ و جغرافیای تاریخی جوامع اسلامی و شرقی سدهٔ ۸ ه.ق شد. این موزه دارای ۲۷۰ قلم شی مفرغی، سفالی، شیشهای، سکه، سلاحهای قدیمی، مهر، اشیای چوبی، مرقعات، کتاب و منسوجات بود که به وسیلهٔ کارمندان ادارهٔ عتیقات جمعآوری یا توسط مردم اهدا شده بود.